نه که من ، شعر به دیوانگی ام خورده قسم

تن این قافیه ی تلخ به دلدادگی ام خورده قسم 

با خیابان دل من بی تو سخن ها دارد

چه سخن ها که به آوارگی ام خورده قسم 

من به دنبال تو تا آن سر دنیا که کم است

من به تو تا ته بیچارگی ام خورده قسم 

به خدا جز تو در این دل ندهم جای،کسی

قول مردانه به مردانگی ام خورده قسم 

خمره ی نابِ شرابم که در این کنج دکان

صاحب حجره به صد سالگی ام خورده قسم

مهر تو صاحب قلبم شده ای حضرت دوست 

بغض بشکسته به همخانگی ام خورده قسم 

پیله ی خالی ی ابریشمم از دوری تو

عشقت ای دوست به پروانگی ام خورده قسم 

غمت ای دوست نباشد که غمت سایه ماست

جز تو این شهر به همسایگی ام خورده قسم 

#محمد_لالوی

۲۴/۹/۹۵