ببین به زیر بار نبودت ، خمیده تر شده ام

تو رفته ای و با خودم انگار ، غریبه تر شده ام

چگونه چشم ببندم به روی این همه دردم

بیا ، میان این همه غربت ، تکیده تر شده ام

به رسم زمانه که از خود ، به صبر داده نشانم

چو میوه ای به تباهی ، رسیده تر شده ام

که صورتم به چه روزی ،  فتاده از سر شکوه

من از پریده ترین ها ، پریده تر شده ام

به قبل تو قصه ی ما را ، به نثر ، خلاصه اگر بود

به بعد نظم تو انگار ، قصیده تر شده ام

رسیده آخر این راه ، کشیده تاب تحمل

چنان الف که برنجد ، کشیده تر شده ام

#محمد_لالوی 

۲۹/۱۰/۹۵