چه فرقی میکند تنها میان،به کوهی همچو یک ثروت بمیرم

و یا رسوا میان دامن تو،به دور از هرچه که نخوت بمیرم

چه فرقی میکند حالا میان،من و ما و همان و هر چه هستید

نماند صحبتی جز آن که گفتی،که باید با کمی عبرت بمیرم

چه فرقی دارد این مرگم چگونه،و تاریخش که باید چند باشد

نمیامد نشانی از تو این بار،مقدر گشته که در غربت بمیرم

دلی کز تو نشانی در برش نیست،همان بهتر که در جایش نباشد

بسوزد زیر پای نا رفیقان،که این بار شاید از شهرت بمیرم

خدا را کی کنم یادی از انوقت،که در فکرم تو گشتی همچو یک بت

بتی سختر ز بت های زمانه،بتی کز آن بدین هیبت،بمیرم

بمیرم تا که یادم تازه گردد،بریزد خون سردم رو به این راه

صدایم ماندگار و چهره ام تر،بماند تا بدین صحبت بمیرم

محمد لالوی

۲۶/۴/۹۴