گر فرو ریزد تمام عالمم،فکر من هرگز نیاید پیش تو

یا اگر روزی بمیرم در خفا، خم به ابرویت نگیرد نیش تو

دست گیر روز سختی ام نباش،من ز تو دل کنده ام ای نارفیق

با همه این حرف های بیخودی،امتحانت کرده ام از صد طریق

فکر فردا میکنی گر با منی،آبرویت را بریزم با دلم

گفته بودم فکر من هرگز نباش،من شکوه لحظه های باطلم

اینهمه گویند دوستی کو کجاست،او همانجا پشت کوه قاف ماست

دسترسی دارد ولی ناممکن است،مضحکات قلب های بی ریاست

هرکه در فکر رفاقت میشود،لاجرم از عشق دورش میکند

در پی ان بیخودی میگردد و این خلاف اخر به گورش میکند

از منه بیچاره درسی را بگیر،دل بکن از هرچه انسان است و بس

دل بکن از نارفیقی که از ان،لاجرم باید که اخر دست بست

محمد لالوی

16/5/94

https://telegram.me/khatkhatihay_mohammad