مستی بهانه است که رها کرده ای مرا

آواره به ظلمت شب ها کرده ای مرا

مستم که نفهمم چگونه گشت زندگی

مستی ببین که چه رسوا کرده ای مرا

حیران و غم زده به کوچه های شهر تو

پنهان قدم زدم،که چه تنها کرده ای مرا

اشکم روان ز دامن رسوای صورتم 

یادم شود که چگونه لیلا کرده ای مرا 

می نوشم و انگار نه انگار که زندگیست

اینجا جهنمیست که رها کرده ای مرا

چشمم به تقویم و ماه ها و سالهاست

کاش آن زمان بیاید که پیدا کرده ای مرا

دستش به دست تو چشمم به دست او

گویم چگونه شد که ترک وفا کرده ای مرا

محمد لالوی

۱۸/۴/۹۳

https://telegram.me/khatkhatihay_mohammad