به قلب بی اصالتم بدی حلول میکند

وَ آیه ی سقوط من به من نزول میکند

تمام کائنات را عدم به سلطه میبرد

وَ آن زمان که هیبت خدا افول میکند

به انتهای یک نیاز که از نگاه میچکد

ز عقده نبودنت به من حصول میکند

تمام من به لحظه ای جدای از نیازها

خلاف هر عقیده ای وَ یا اصول میکند

به قلب بی اصالتم کسی نشانه میرود

وَ اینچنین به بستر خطا وصول میکند

محمد لالوی

۴/۱۰/۹۴

https://telegram.me/khatkhatihay_mohammad

سلام.
راستش با این شعر ارتباط برقرار نکردم.
یعنی فک می کنم اون رابطه ی طولی بین ابیات نیست یا حداقل من پیداش نکردم.
یه طورایی مصاریع اول، مصاریع دوم رو کامل نمی کنن یا بالعکس.
ولی خب با این حال تسلط شما روی وزن و همچنین دامنه ی واژگان گستردتون قابل تشخیصه.
ممنون از لطفتون بابت به اشتراک گذاشتن اشعارتون.