شکسته پای نجابتت ز انتها و مهیب

ز عاشقی ات مانده فقط دروغ های نجیب

به ظاهر از تو دگر نیست شکسته چنان

ز باطنی که عجیب است غرق فریب

نگاه تو از شرم دروغ های پوشالیست

ببین نصیب کرده مرا به پوزخند رقیب

شکسته پای نجابتت ز ضربه های دروغ

مرا پس از تو ز عشق،داده بیمِ عجیب

دلم برای خودم سخت، لک زده است

برای دلزده مردِ روزهای سخت و غریب

محمد لالوی

۱۹/۱۲/۹۴